Dostosuj kolumny i ustawienia Menedżera zadań systemu Windows 11

W naszym dzisiejszym samouczku przyjrzymy się, jak dostosować Menedżera zadań systemu Windows 11 i zmienić kolumny widoczne na jego stronach oraz inne opcje.

Menedżer zadań Windows 11 to niezbędne narzędzie, które pozwala zarządzać procesami i aplikacjami działającymi w systemie operacyjnym oraz wyświetlać ich szczegóły. Wyświetla wiele przydatnych informacji w podsumowaniu i dla każdej aplikacji z osobna. Możesz szybko znaleźć wykorzystanie zasobów, zakończyć proces, a nawet zarządzać aplikacja startowa.

Microsoft aktywnie pracuje nad aplikacją. Na przykład ma pole wyszukiwania, aby szybko znaleźć proces po nazwie, wydawcy lub PID.

Chociaż Menedżer zadań nie zawiera wielu opcji dostosowywania, możesz być zaskoczony, jak wiele rzeczy możesz zmienić. Dla Twojej wygody możesz zmienić stronę startową, jak sprawdziliśmy w poprzednim poście. Ponadto, dodając i usuwając kolumny dla każdej ze stron, możesz zobaczyć szczegóły, których mogłeś nie być świadomy.

Dodaj lub usuń kolumny w Menedżerze zadań systemu Windows 11

Możesz sprawić, by Menedżer zadań zawierał więcej informacji, dodając więcej kolumn z dodatkowymi informacjami. Możesz także usunąć kolumny, których nigdy nie używasz, aby uzyskać więcej miejsca na inne przydatne dane.

Aby dodać lub usunąć kolumny w Menedżerze zadań, wykonaj następujące czynności.

Przejdź do karty Menedżer zadań, dla której chcesz dostosować kolumny.
Kliknij prawym przyciskiem myszy nagłówek dowolnej kolumny, aby otworzyć menu kontekstowe.
Z menu wybierz (zaznacz) kolumny, które mają być widoczne.
Teraz ponownie kliknij prawym przyciskiem myszy nagłówek dowolnej kolumny i wybierz zaznaczoną nazwę kolumny, aby usunąć ją ze zbioru, tj. ukryć.
Powtórz kroki 2-4 dla wszystkich kolumn, które chcesz pokazać lub ukryć w Menedżerze zadań na bieżącej karcie.
Przejdź do następnej karty i dostosuj kolumny w ten sam sposób. Zauważ, że Usługi tab nie pozwala na dostosowywanie swoich kolumn.

Zrobione.

Aby zilustrować powyższą procedurę, dodajmy przydatną kolumnę wiersza poleceń do Menedżera zadań. Niestety aplikacja domyślnie go nie wyświetla. Ale może użytkownicy nadal chcą zobaczyć, co to jest plik wykonywalny i jego argument do uruchamiania aplikacji. Więc to Wiersz poleceń kolumna pokazuje dokładnie te informacje.

Dodaj kolumnę wiersza poleceń do Menedżera zadań

Otwórz Menedżera zadań (klawisz kontrolny + Zmiana + wyjście).
Przełącz na Procesy kolumnie, jeśli się na niej nie otworzy.
Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny nagłówek, np. Nazwa, i wybierz Wiersz poleceń z menu, aby umieścić znacznik wyboru. Kolumna pojawi się natychmiast.
Teraz przełącz się na Aplikacje startowe patka.
Kliknij prawym przyciskiem myszy Nazwa kolumnę i podobnie wybierz Wiersz poleceń.
Przełącz na Detale zakładkę i kliknij prawym przyciskiem myszy Nazwa nagłówek.
Na tej samej karcie trzeba było wybrać „Wybierz kolumny" z menu, ponieważ obsługuje wiele opcji, które nie pasują do menu kontekstowego. Otworzy się nowe okno dialogowe.
Tam znajdź Wiersz poleceń opcję, umieść obok niej znacznik wyboru i kliknij OK aby dodać kolumnę.

Otóż to. Teraz wszystkie karty obsługujące wyświetlanie wiersza poleceń aplikacji będą go wyświetlać.

Dostępne kolumny i strony Menedżera zadań

W zależności od karty można wybrać zestaw kart. Przyjrzyjmy się kartom, które możesz pokazać lub ukryć.

Procesy

The Procesy wyświetla siatkę z uruchomionymi aplikacjami i procesami w tle. Dla każdego z procesów pokazuje metryki wykorzystania procesora, pamięci RAM, dysku, sieci, GPU i innych zasobów. Tutaj możesz pokazać lub ukryć następujące kolumny.

Typ. Ukryty domyślnie. Pokazuje, czy aplikacja jest zwykłą aplikacją, procesem działającym w tle czy procesem systemu Windows.
Status. Widoczny domyślnie. Mówi „Nie odpowiada” dla zawieszone aplikacje. Może również wyświetlać ikonę pauzy dla zawieszonych aplikacji oraz ikonę zielonych liści dla aplikacji w trybie wydajności (dawniej Tryb ekologiczny).
Wydawca. Ukryty domyślnie. Wyświetla nazwę autora programu dla podpisanych procesów. Np. dla Total Commander będzie napisane „Ghisler Software” i „Winaero” dla Winaero Tweaker.
PID.Ukryty domyślnie. Zawiera numer identyfikacyjny procesu, który system Windows przypisał procesowi. Ta liczba może być przydatna do debugowania i narzędzi do zarządzania procesami, takich jak taskkill. Każdy z uruchomionych procesów ma swój unikalny identyfikator.
Nazwa procesu. Ukryty domyślnie. Nazwa pliku wykonywalnego procesu, np. eksplorator.exe.
Wiersz poleceń. Ukryty domyślnie. Pokaż pełną ścieżkę do pliku wykonywalnego aplikacji i jej argumenty uruchamiania.
procesor. Widoczny domyślnie. Pokazuje procent wykorzystania procesora przez procesy.
Pamięć. Widoczny domyślnie. Ilość pamięci RAM używanej przez aplikację w MB lub GB.
Dysk. Widoczny domyślnie. W tej kolumnie wyświetlana jest aktywność dysku dla procesu w MB/s. Dla aplikacji, które nic nie zapisują ani nie odczytują z dysku, zawiera wartość 0 MB/s.
Sieć. Widoczny domyślnie. Kolumny zawierają wykorzystanie przepustowości na proces w bieżącej aktywnej sieci. Pokazuje dane w Mb/s.
GPU. Widoczny domyślnie. Ta kolumna pokazuje zasoby wideo używane przez aplikację z procesora graficznego. Informacje są wyświetlane jako procent całkowitych zasobów twojego GPU.
Silnik GPU. Widoczny domyślnie. W przypadku urządzeń z wieloma procesorami graficznymi, np. jeśli masz laptopa, pokazuje dokładnie, którego procesora graficznego używa aplikacja. Może powiedzieć, że linia przypomina „GPU 0 - 3D”. Przejdź do strony Wydajność > GPU, aby zobaczyć, jakie są liczby i nazwy powiązane z Twoimi GPU.
Zużycie energii. Ukryty domyślnie. W kolumnie wyświetlana jest sumaryczna wartość zużycia energii obliczona na podstawie zasobów dysku, procesora graficznego i procesora wykorzystywanych przez aplikację. Może wyświetlać tekst typu „Bardzo niski”, „Bardzo wysoki” i tak dalej.
Trend zużycia energii. Ukryty domyślnie. Kolumna pokazuje szacowany wpływ procesu na zużycie energii. Podobna do poprzedniej kolumny, ale pokazuje średnią wartość w czasie. Na przykład, jeśli proces zwykle nie zużywa dużo zasobów systemowych, ale używa ich teraz, plik Zużycie energii kolumna powie „Bardzo wysokie”, ale Trend zużycia energii nadal będzie wyświetlać komunikat „Bardzo niski”.

Wydajność

The Wydajność strona jest samodzielna w zestawie dostępnych kart w Menedżerze zadań. Nie zawiera tabeli ani listy procesów, ale zawiera kilka wykresów podzielonych na kategorie. Istnieją oddzielne sekcje dotyczące procesora, pamięci, dysku, sieci i karty graficznej. Każda z sekcji zawiera zaawansowane szczegóły dotyczące sprzętu i oprogramowania. Jest tam nazwa twojego procesora, typ zainstalowanej pamięci, model GPU i więcej.

Sekcje mają dynamiczne ikony po lewej stronie, które odzwierciedlają bieżące wartości wykorzystania zasobów na małych wykresach. Po kliknięciu takiej ikony po prawej stronie pojawi się pełnowymiarowy wykres.

The Wydajność strona ma następujące kategorie.

procesor. Kliknięcie wykresu procesora pozwala wyświetlić model procesora, jego zegar, liczbę rdzeni, a także inne szczegóły, takie jak wirtualizacja, pamięć podręczna i czas pracy systemu. Ten ostatni pokazuje, jak długo system działa.
Pamięć wyświetla ilość pamięci RAM zainstalowanej w urządzeniu. Szczegóły obejmują jego szybkość, a nawet liczbę gniazd dostępnych na płycie głównej (jeśli takie istnieją). Również w tej sekcji dowiesz się, ile pamięci RAM jest buforowanej, aby oprogramowanie działało szybciej. Jeśli widzisz wartość „zarezerwowany sprzęt”, oznacza to, że część pamięci RAM jest używana przez zintegrowaną kartę graficzną.
Dysk pokazuje model i pojemność urządzeń pamięci masowej oraz ich typ, np. Dysk SSD. Zobaczysz także jego prędkość odczytu i zapisu.
Ethernet/Wi-Fi. Te dwie sekcje zawierają szczegółowe informacje o łączności. Są to nazwa sterownika, typ adaptera, nazwa adaptera, przypisane adresy sieciowe oraz bieżący ruch i prędkość połączenia sieciowego.
The GPU sekcje pozwolą Ci dowiedzieć się więcej o zainstalowanych kartach graficznych. Istnieje kilka wykresów wydajności, kodowania i dekodowania i nie tylko. Dostępne są również szczegółowe informacje na temat sterowników, wersji DirectX, szczegółów sprzętowych i temperatury GPU (jeśli są obsługiwane przez sterowniki). Dla każdego z zainstalowanych adapterów będziesz mieć dedykowaną karta graficzna x Sekcja.

Historia aplikacji

Strona Historia aplikacji zawiera szczegółowe informacje o użyciu zasobów dla aplikacji ze Sklepu. Tutaj dowiesz się, jaki ruch sieciowy zużywa ta lub inna aplikacja regularnie i połączenia mierzonei jego czas procesora. Wartości te są gromadzone od określonej daty, która jest odnotowana w nagłówku. Tutaj możesz pokazać lub ukryć następujące kolumny siatki.

Nazwa. Kolumna pokazuje przyjazną nazwę aplikacji. Jest to obowiązkowe i nie można go ukryć.
Czas procesora. Widoczny domyślnie. Pokazuje ilość czasu procesora spędzonego na uruchamianiu aplikacji.
Sieć. Widoczny domyślnie. Kolumna zawiera ilość ruchu sieciowego generowanego przez aplikację, w tym pobrania i przesłania.
Sieć pomiarowa. Widoczny domyślnie. Jeśli korzystałeś z aplikacji na taryfowym połączeniu (połączeniach), zobaczysz tutaj ilość tego ruchu.
Sieć bez pomiaru. Ukryty domyślnie. Kolumna pokazuje ilość danych sieciowych przesyłanych na zwykłych połączeniach.
Pliki do pobrania. Ukryty domyślnie. Aktywność pobierania sieci przez aplikację.
Przesłane pliki. Ukryty domyślnie. Ruch przesyłania sieciowego przez aplikację.

Aplikacje startowe

Ta strona Menedżera zadań umożliwia trwałe uniemożliwienie dowolnej aplikacji zaczynając od Windowsalub ponownie włącz wcześniej wyłączoną aplikację. W poniższej tabeli wymieniono wszystkie aplikacje uruchamiane automatycznie po zalogowaniu się na konto użytkownika, w tym odpowiednie wpisy rejestru i skróty do folderu Autostart. Oprócz opcji zarządzania uruchamianiem aplikacji, strona pokazuje również ostatni czas BIOSu. Tabela zawiera następujące dane.

Nazwa. Nazwa aplikacji pobrana z Rejestru lub nazwa programu.
Wydawca. Widoczny domyślnie. Tutaj zwykle zobaczysz nazwę programisty aplikacji.
Status. Widoczny domyślnie. Najważniejsza kolumna na tej stronie. To mówi "Włączony" dla aplikacji, które mogą uruchamiać się w systemie Windows, oraz "Wyłączony" dla procesów, które uniemożliwiłeś przed uruchomieniem.
Wpływ uruchamiania. Widoczny domyślnie. Pozwala zobaczyć, jak intensywnie aplikacja wykorzystuje procesor i dysk podczas uruchamiania. Może "Wysoki", "Niski", "Nic„ dla wyłączonych aplikacji i „Niezmierzony" dla aplikacji, które nie uruchomiły się ani razu. Ciężkie aplikacje z efektem „Wysoki” spowalniają system Windows i wydłużają jego uruchamianie. Tutaj możesz dowiedzieć się więcej nt jak Menedżer zadań oblicza wpływ na uruchomienie.
Typ uruchomienia. Ukryty domyślnie. Pokazuje, z której lokalizacji startowej aplikacja jest uruchamiana w systemie Windows. Może powiedzieć albo "Rejestr" Lub "Teczka."
We/wy dysku podczas uruchamiania. Ukryty domyślnie. Reprezentuje aktywność dysku wykonywaną przez program w MB podczas uruchamiania.
Procesor podczas uruchamiania. Ukryty domyślnie. Kolumna pokazuje obciążenie procesora przez aplikację, gdy jest uruchamiana w systemie Windows.
Bieganie teraz. Ukryty domyślnie. Mówi "Działanie" dla procesów, które nadal są uruchomione. Takie procesy zwykle działają w tle i często mają ikony w zasobniku.
Czas niepełnosprawny. Ukryty domyślnie. Tutaj zobaczysz datę i godzinę wyłączenia programu
Wiersz poleceń. Pokazuje pełną ścieżkę do pliku wykonywalnego aplikacji wraz z argumentami wiersza poleceń (jeśli istnieją).

Użytkownicy

Ta strona Menedżera zadań zawiera szczegółowe informacje dotyczące kont użytkowników aktualnie zalogowanych w systemie Windows. Podsumowane i szczegółowe informacje o wykorzystaniu zasobów znajdziesz w poszczególnych aplikacjach. Możesz rozszerzyć każdy wiersz o podsumowany widok użytkownika i zobaczyć wszystkie szczegóły dotyczące każdej uruchomionej aplikacji.

Dostępne kolumny to:

ID.Ukryty domyślnie. System Windows przypisuje każdemu zalogowanemu użytkownikowi unikalny numer identyfikacyjny. Zalogowane konto użytkownika to „sesja”. Nawet procesy i usługi systemowe uruchamiają się same sesja 0. Włączając kolumnę ID, możesz zobaczyć numer sesji dla każdego zalogowanego użytkownika.
Sesja.Ukryty domyślnie. Pokazuje sposób, w jaki użytkownik jest podłączony do systemu. Dla użytkowników zalogowanych lokalnie jest napisane "Konsola". Dla użytkowników połączonych przez RDP pojawi się komunikat „RDP-tcp#", i tak dalej.
Nazwa klienta. Ukryty domyślnie. W przypadku połączeń RDP ta kolumna będzie zawierać nazwę komputera zdalnego.
Status. Widoczny domyślnie. W przypadku zablokowanych ekranów i rozłączonych RDP pojawi się komunikat „Bezładny."
procesor. Widoczny domyślnie. Łączna ilość zasobów procesora zużywanych przez wszystkie aplikacje działające na koncie użytkownika.
Pamięć.Widoczny domyślnie. Całkowita pamięć RAM używana przez wszystkie aplikacje działające na koncie użytkownika.
Dysk.Widoczny domyślnie. Aktywność dysku spowodowana przez wszystkie aplikacje działające na koncie użytkownika.
Sieć.Widoczny domyślnie. Podsumowanie ruchu sieciowego dla wszystkich aplikacji użytkownika.
GPU.Widoczny domyślnie. Podsumowanie wykorzystania zasobów wideo według aplikacji użytkownika.
Silnik GPU. Widoczny domyślnie. Pokazuje, jaki typ grafiki jest najczęściej używany, np. 3D.

Poza tym możesz kliknąć prawym przyciskiem myszy dowolne konto użytkownika w tabeli i wybrać „Rozłącz” z menu kontekstowego. Spowoduje to rozłączenie sesji użytkownika, ale pozostawi uruchomione aplikacje w stanie nienaruszonym. Pozostaną one uruchomione z poświadczeniami tego użytkownika. Z tego samego menu kontekstowego możesz wybrać „Wyloguj się”, aby wymusić zakończenie sesji użytkownika i zakończyć wszystkie jego aplikacje i procesy.

Opcje te są przydatne, gdy do komputera jest podłączonych wielu zdalnych użytkowników, np. przez sieć LAN lub Internet.

W przypadku przeciętnego komputera domowego tabela Użytkownicy zawiera tylko jedno (bieżące) konto.

Detale

Ta strona zawiera szczegółowe informacje na temat każdej pojedynczej aplikacji działającej w systemie Windows. Jeśli pamiętasz tzw klasyczny Menedżer zadań, miał tę samą kartę, ale nosił nazwę „Przetworzone” i był pierwszą kartą w aplikacji. Cóż, nowszy Menedżer zadań ma inną stronę „Procesy”, a klasyczna została przemianowana na „Szczegóły” od Windows 8.

Tutaj znajdziesz informacje o wszystkich procesach systemowych i użytkownika. Siatka na stronie Szczegóły może zawierać ogromną liczbę kolumn. Jest ich tak dużo, że nie mieszczą się w menu kontekstowym. Więc kiedy klikniesz prawym przyciskiem myszy tytuł kolumny i wybierzesz „Wybierz kolumny”, zobaczysz dodatkowe okno dialogowe, w którym możesz włączać lub wyłączać kolumny za pomocą pól wyboru. Dostępne kolumny są następujące.

Nazwa pakietu. Ukryty domyślnie. Pokazuje identyfikator przypisany do pakietu dla aplikacji Microsoft Store. Każdy z nich ma unikalny identyfikator, dzięki czemu system operacyjny może efektywnie zarządzać aplikacjami.
PID. Widoczny domyślnie. Podobnie jak pierwsza strona (Procesy), pokazuje unikalny numer identyfikacyjny procesu.
Status. Widoczny domyślnie. Ta kolumna pokazuje, czy aplikacja działa, czy jest zawieszona. System Windows przełącza aplikacje Sklepu i powiązane z nimi procesy w stan „Zawieszony”, aby zwolnić zasoby systemowe.
Nazwa użytkownika. Widoczny domyślnie. Pokazuje konto użytkownika, które uruchamia tę lub inną aplikację i proces. Obejmuje to Twoje własne konto użytkownika, innych użytkowników zalogowanych na tym komputerze oraz wbudowane konta usług i procesów systemowych.
Identyfikator sesji. Ukryty domyślnie. Widziałeś ten numer na Użytkownicy patka. Jest to ten sam unikalny numer dla każdej sesji użytkownika.
Identyfikator obiektu pracy. Ukryty domyślnie. W systemie Windows procesy można organizować w grupy w celu zarządzania nimi wszystkimi jednocześnie przez system operacyjny. Taka grupa nazywana jest „pracą”. Jeśli bieżący proces znajduje się w zadaniu, w tej kolumnie zobaczysz unikalny identyfikator tego zadania.
procesor. Widoczny domyślnie. Tutaj zobaczysz procent zasobów procesora używanych przez bieżący proces. Na liście zobaczysz tzw Bezczynność systemu wiersz, który pokazuje pozostałe (wolne) zasoby procesora. Np. wartość 0% System Idle oznacza, że procesor jest obciążony w 100% przez pozostałe aplikacje.
Czas procesora. Ukryty domyślnie. Kolumna pokazuje całkowity czas zużyty przez proces z procesora. Jeśli w przeszłości proces mocno wykorzystywał procesor, zauważysz to tutaj, nawet jeśli teraz jest w stanie bezczynności. Należy jednak pamiętać, że ta wartość jest sumowana tylko dla uruchomionych procesów. Jeśli zamkniesz, a następnie ponownie otworzysz aplikację, spowoduje to zresetowanie wartości w pliku Czas procesora kolumna.
Cykl. Ukryty domyślnie. Procent cykli procesora, z których proces korzysta obecnie na wszystkich procesorach. Nie jest jasne, czym dokładnie różni się to od kolumny procesora, ponieważ dokumentacja Microsoftu tego nie wyjaśnia. Jednak liczby w tej kolumnie są ogólnie bardzo podobne do tych w kolumnie CPU, więc prawdopodobnie jest to podobna informacja mierzona inaczej.
Zestaw roboczy (pamięć). Ukryty domyślnie. Wyświetla ilość pamięci fizycznej używanej przez proces.
Szczytowy zestaw roboczy (pamięć). Ukryty domyślnie. Pokazuje maksymalną ilość pamięci fizycznej używanej przez proces od momentu jego uruchomienia do chwili obecnej.
Delta zestawu roboczego (pamięć). Ukryty domyślnie. Pokazuje, jak zmienił się zestaw roboczy pamięci od ostatniego odświeżenia tabeli.
Pamięć (aktywny prywatny zestaw roboczy). Widoczny domyślnie. Pokazuje ilość pamięci zajętej wyłącznie (niewspółdzielonej) i używanej przez proces. Tj. wyświetla ilość pamięci, z którą proces aktualnie pracuje.
Pamięć (prywatny zestaw roboczy). Ukryty domyślnie. Pokazuje ilość pamięci zajmowanej wyłącznie przez proces, w tym pamięć podręczną i pamięć, której proces nie odczytuje/zapisuje w danej chwili.
Pamięć (współdzielony zestaw roboczy). Ukryty domyślnie. Współdzielona pamięć fizyczna, która w razie potrzeby może być używana przez inne procesy.
Rozmiar zatwierdzenia. Ukryty domyślnie. Ilość pamięci ww plik strony przydzielona dla procesu (pamięć stronicowana).
Pula stronicowana. Ukryty domyślnie. Pokazuje użycie pamięci stronicowanej.
basen NP. Ukryty domyślnie. Ilość pamięci, której nie można stronicować, np. krytycznych części systemu operacyjnego i jego komponentów.
Błędy strony. Ukryty domyślnie. Liczba błędów strony dla procesu. Występują, gdy aplikacja uzyskuje dostęp do pamięci bez alokacji.
PF Delta. Ukryty domyślnie. Zmiana liczby błędów strony od ostatniej aktualizacji.
Priorytet bazowy. Ukryty domyślnie. Pokazuje priorytet bieżącego procesu, Niski, Normalny lub Wysoki.
Uchwyty.Ukryty domyślnie. Całkowita liczba numerycznych identyfikatorów otwartych plików przez proces.
Wątki. Ukryty domyślnie. Liczba wątków utworzonych przez proces. Wątek to podstawowa jednostka, której system operacyjny przydziela czas procesora. Wątek może wykonać dowolną część kodu procesu, łącznie z częściami aktualnie wykonywanymi przez inny wątek.
Obiekty użytkownika. Ukryty domyślnie. Liczba „Obiekty menedżera okien” używane przez proces. Obejmuje to okna, menu i kursory.
obiekty GDI. Ukryty domyślnie. Liczba Obiekty interfejsu urządzenia graficznego wykorzystywane przez proces. Służą one do rysowania interfejsu użytkownika.
odczyty we/wy. Ukryty domyślnie. Kolumna pokazuje liczbę odczytów pliku, sieci, urządzenia wykonanych przez proces od momentu jego uruchomienia. Podczas gdy I/O oznacza wejście-wyjście, ta kolumna pokazuje tylko operacje odczytu.
I/O pisze. Ukryty domyślnie i pokazuje, ile operacji zapisu wykonał proces od momentu jego uruchomienia.
I/O inne. Ukryty domyślnie. Liczba INNYCH operacji I/O, tj. niezwiązanych z odczytem i zapisem, dla procesu.
Bajty odczytu we/wy. Ukryty domyślnie. Ilość odczytanych danych w bajtach liczona od początku.
Bajty zapisu we/wy. Ukryty domyślnie. Ilość zapisanych danych w bajtach liczona od początku.
I/O inne bajty. Ukryty domyślnie. Dane wartości w bajtach dla innych operacji I/O, np. dla funkcji kierowniczych.
Nazwa ścieżki obrazu. Ukryty domyślnie. Pełna ścieżka do pliku *.exe procesu.
Wiersz poleceń. Ukryty domyślnie. Polecenie uruchamiające proces wraz z jego opcjami i argumentami.
Kontekst systemu operacyjnego. Ukryty domyślnie. Minimalny system operacyjny obsługiwany przez program. Nowoczesne aplikacje mają coś specjalnego plik definicji manifestu, który określa minimalną obsługiwaną wersję systemu operacyjnego. Wiele aplikacji nie ma takiego pliku, więc mogą mieć pustą wartość w tej kolumnie.
Platforma.Ukryty domyślnie. Platforma docelowa dla procesu, ARM, x86, AMD64.
Architektura.Widoczny domyślnie. Pokazuje, czy jest to a 32-bitowy Lub 64-bitowy proces.
Podniesiony.Ukryty domyślnie. Czy proces jest uruchomiony jako Administrator.
Wirtualizacja UAC. Ukryty domyślnie. Pokazuje, czy funkcja UAC jest włączona dla procesu. Jeśli ta opcja jest włączona, system Windows zapewnia aplikacji dostęp do zapisu w kopii rejestru i systemu plików, które są teraz domyślnie chronione przed zapisem z uprawnieniami procesowymi. Dzięki temu starsze aplikacje mogą działać bez uprawnień administracyjnych na zwykłym koncie użytkownika. Kolumna może pokazywać następujące wartości: Włączony wyłączony, I Niedozwolony.
Opis. Widoczny domyślnie. Opis ustawiony przez programistę, który jest odczytywany z zasobów pliku wykonywalnego aplikacji. Ta sama linia jest wyświetlana w pierwszej kolumnie „Nazwa”. Procesy Sekcja.
Zapobieganie wykonywaniu danych: Pokazuje, czy Zapobieganie wykonywaniu danych (DEP) jest włączony lub nie dla procesu.
Kontekst przedsiębiorstwa. Ukryty domyślnie. Kolumna pokazuje, co proces może zrobić z zasobami przedsiębiorstwa. Wartości to: - aplikacja może uzyskiwać dostęp do zasobów pracy, "Osobisty" - aplikacja nie ma dostępu do żadnych danych służbowych, "Zwolniony" dla procesów systemu Windows i ich komponentów.
Świadomość DPI. Ukryty domyślnie. Pokazuje, czy aplikacja dobrze współpracuje z wyświetlaczami HiDPI i wysokimi rozdzielczościami.
Ograniczanie mocy. Ukryty domyślnie. Aby zoptymalizować zużycie energii, specjalny inteligentny algorytm w systemie Windows wykrywa aktywne zadania użytkownika i utrzymuje je w ruchu, podczas gdy wszystkie inne procesy są ograniczane.
GPU. Ukryty domyślnie. Pokazuje procent wykorzystania zasobów GPU przez aplikację.
Silnik GPU. Ukryty domyślnie. Kolumna pokazuje, z jakiego silnika GPU korzysta aplikacja, np. 3D do gier, VideoDecode do aplikacji multimedialnych i inne.
Dedykowana pamięć GPU. Ukryty domyślnie. Ilość wbudowanej pamięci GPU (lub część pamięci RAM przeznaczonej dla zintegrowanego GPU) używana przez bieżącą aplikację.
Współdzielona pamięć GPU. Ukryty domyślnie. Ilość pamięci współdzielonej GPU (część pamięci RAM współdzielonej ze sprzętem GPU) używana przez bieżącą aplikację.
Wymuszona sprzętowo ochrona stosu. Ukryty domyślnie. Przedstawia Włączony Lub Wyłączony. Włączone aplikacje będą używać sprzętu procesora do ochrony swojego kodu podczas działania w pamięci procesora.
Rozszerzona ochrona przepływu sterowania. Ukryty domyślnie. Control Flow Guard to kolejna funkcja ochrony pamięci, która nakłada ścisłe ograniczenia na to, skąd aplikacja może wykonywać kod. Pozwala to chronić kod przed takimi lukami jak przepełnienie bufora. Może pokazać albo Włączony Lub Wyłączony.

Usługi

Strona Usługi w Menedżerze zadań zawiera listę wszystkich usług zarejestrowanych w systemie operacyjnym. Usługa to specjalna aplikacja zaprojektowana tak, aby zawsze działała w tle. Usługi rzadko wchodzą w bezpośrednią interakcję z użytkownikami. Większość z nich działa z wysokimi uprawnieniami i współpracuje ze sterownikami urządzeń i złożonymi aplikacjami.

Tutaj na tej stronie możesz uruchom, zatrzymaj, uruchom ponownie, Lub wyłączyć usługę, dowiedz się więcej o nim z jego właściwości. Wskazówka: Windows 11 zawiera również dedykowana aplikacja „Usługi”., przystawka MMC, która pozwala zrobić to samo.

Również stamtąd można znaleźć jaki proces został uruchomiony przez usługę. W tym celu kliknij prawym przyciskiem myszy usługę w tabeli i wybierz „Przejdź do szczegółów” z menu kontekstowego.

Strona „Usługi” Menedżera zadań ma tylko kilka kolumn. Wszystkie są domyślnie widoczne. Użytkownik nie może ich dostosować. Kolumny są następujące.

Nazwa. Czytelna dla człowieka nazwa usługi.
PID. Unikalny numer identyfikujący proces obsługi.
Opis. Dodatkowy tekst, który daje wyobrażenie o tym, czym dokładnie jest ta usługa.
Status. Pokazuje, czy usługa jest wyłączona, uruchomiona lub zatrzymana. Odpowiedni tekst zostanie wyświetlony w tej kolumnie.
Grupa. System Windows ładuje niektóre usługi wsadowo. W tym celu istnieją „grupy” usług. Jeśli usługa jest częścią takiej grupy, zostanie to odzwierciedlone tutaj.

Zmień ustawienia Menedżera zadań

Nowoczesny Menedżer zadań ma dedykowaną stronę ustawień. Znajdziesz tam podstawowe opcje konfiguracji dla dodatkowej wygody.

Domyślna strona początkowa

Ta opcja określa, jaką stronę domyślnie otwiera Menedżer zadań. Zaczyna się od Procesy, ale możesz ustawić go na cokolwiek innego. Na przykład, jeśli używasz Menedżera zadań dla zarządzanie aplikacjami startowymi, możesz wybrać odpowiednią opcję z listy rozwijanej. Mamy dedykowany samouczek na ten temat.

Oprócz strony początkowej ustawienia Menedżera zadań umożliwiają dostosowanie kilku dodatkowych opcji.

Szybkość aktualizacji w czasie rzeczywistym

Ta opcja Menedżera zadań pozwala określić, jak często ma aktualizować zawartość kolumn. Możesz wybrać Wysoki, Normalny i Niski z menu rozwijanego. Ostatnia opcja, wstrzymany, zatrzyma aktualizacje kolumn, więc widoczne informacje zostaną zamrożone.

Zawsze na górze

Sprawia, że Menedżer zadań zawsze pozostaje nad wszystkimi innymi oknami. Dzięki temu cały czas widzisz procesy.

Zminimalizuj podczas użytkowania

Nazwa tej opcji nie jest jasna dla użytkownika, który nie zna Menedżera zadań. Oto, co robi. Gdy włączysz tę opcję, menedżer zadań przejdzie do zminimalizowanego paska zadań po wybraniu opcji „przełącz do” dla uruchomionej aplikacji na karcie Procesy.

Ukryj po zminimalizowaniu

Gdy użytkownik włączy tę opcję, zminimalizowany Menedżer zadań przejdzie do obszaru ikon na pasku zadań (przepełnienie paska zadań). Przycisk paska zadań zniknie. Ikona zasobnika w obszarze powiadomień będzie jedyną ikoną wskazującą, że aplikacja jest uruchomiona. Aby otworzyć ukryte okno aplikacji, kliknij dwukrotnie ikonę tego obszaru powiadomień.

Pokaże również obciążenie procesora bezpośrednio w ikonie zasobnika. Ta ostatnia może być przydatna, jeśli chcesz szybko prześledzić wydajność jakiejś aplikacji.

Motyw aplikacji

Użyj tych opcji, aby zastąpić opcje ustawione w Ustawienia > Personalizacja > Kolory. Możesz sprawić, by zawsze używał jasnego lub ciemnego motywu. Domyślnie jest to zgodne z opcją „tryb aplikacji” w Ustawieniach, jak pokazano na moim zrzucie ekranu.

Pokaż pełną nazwę konta

To pole wyboru umożliwia aplikacji wyświetlanie dodatkowych informacji na temat Użytkownicy patka.

Gdy opcja nie jest włączona, Menedżer zadań pokaże tylko nazwę logowania dla konto lokalnelub e-mail dla konta Microsoft dla każdego z zalogowanych użytkowników.
W przeciwnym razie wyświetli się również prawdziwe imię i nazwisko użytkownika oraz inne dane, które można podać dla konta użytkownika podczas jego tworzenia.

Pokaż historię dla wszystkich procesów

Ta opcja kontroluje liczbę aplikacji, które możesz zobaczyć na Historia aplikacji strona. Gdy jest odznaczona (wyłączona), strona pokazuje tylko aplikacje, które były uruchomione co najmniej raz.

W przeciwnym razie wyświetli każdą aplikację znaną w systemie Windows 11, w tym klasyczne aplikacje komputerowe Win32.

Domyślnie zobaczysz tutaj tylko aplikacje ze Sklepu oraz wbudowane aplikacje, które otrzymują stamtąd aktualizacje, takie jak Notatnik i Paint.

Zapytaj przed zastosowaniem trybu wydajności

Ta opcja włącza lub wyłącza monit, który pojawia się po włączeniu trybu wydajności (ograniczenie mocy) dla procesu. Jeśli włączysz tę funkcję, zobaczysz dodatkowy monit.

Wyłączenie spowoduje, że Menedżer zadań bezpośrednio włączy ograniczanie mocy procesu.

Na koniec, po dostosowaniu Menedżera zadań, możesz chcieć wykonać kopię zapasową swoich preferencji. Jak się dzisiaj dowiedzieliśmy, aplikacja przechowuje swoje ustawienia w Rejestrze, więc wystarczy je wyeksportować do pliku REG, aw razie potrzeby zaimportować.

Utwórz kopię zapasową ustawień Menedżera zadań

Zamknij Menedżera zadań.
Otworzyć Edytor rejestru aplikacja (Wygrać + R > regedit > Wchodzić).
Idź do HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\TaskManager klucz. Możesz skopiować i wkleić tę ścieżkę do paska adresu regedit.
Teraz kliknij prawym przyciskiem myszy Menadżer zadań sekcję po lewej stronie i wybierz Eksport z menu.
w Ratować plik, wyszukaj folder, w którym chcesz zapisać opcje Menedżera zadań, i wpisz nazwę pliku, np. TaskManagerSettings.reg.

Zrobione! Masz teraz kopię zapasową ustawień Menedżera zadań.

Jeśli chcesz utworzyć go z wiersza polecenia lub powiedz według harmonogramu, możesz polubić następujące polecenie.

Wykonaj kopię zapasową ustawień Menedżera zadań w wierszu polecenia

Otwórz nowy wiersz polecenia lub Terminal. Możesz szybko otworzyć to drugie, naciskając Wygrać + X i wybierając Terminal z menu.

W Terminalu wpisz następujące polecenie:

reg eksport HKCU\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\TaskManager c:\users\winaero\desktop\taskmanagersettings.reg

Zmień ścieżkę do ustawienia menedżera zadań.reg plik do folderu, w którym będziesz przechowywać kopię zapasową, i naciśnij Wchodzić.

W dowolnym momencie później możesz szybko przywrócić jego ustawienia, klikając dwukrotnie utworzony właśnie plik REG.

Przywróć ustawienia Menedżera zadań z kopii zapasowej

Zamknij Menedżera zadań.
Otwórz folder, w którym przechowywane są Twoje pliki TaskManagerSettings.reg plik i kliknij go dwukrotnie.
Potwierdź operację, klikając Tak w oknie dialogowym Kontrola konta użytkownika, a następnie kliknij OK w celu potwierdzenia dodania informacji do Rejestru.
Teraz otwórz Menedżera zadań. Powinien teraz zawierać wszystkie dostosowania uwzględnione w kopii zapasowej.

Wreszcie, jeśli nie jesteś zadowolony z tego, co zrobiłeś z Menedżerem zadań, istnieje szybki sposób na przywrócenie jego ustawień domyślnych, wszystko na raz. No to ruszamy.

Zresetuj ustawienia Menedżera zadań w systemie Windows 11

Zamknij Menedżera zadań.
Uruchom regedit.exe aplikacja.
Przeglądaj Edytor rejestru do pliku HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\TaskManager klucz.
Kliknij prawym przyciskiem myszy Menadżer zadań folder w lewym obszarze drzewa i wybierz Usuwać z menu. Potwierdź usunięcie klucza.
Teraz otwórz Menedżera zadań. Voila, wszystkie jego ustawienia zostaną teraz ustawione na wartości domyślne.

Zrobione!

Wskazówka: jeśli wolisz jednowierszowe polecenie resetowania ustawień Menedżera zadań, możesz to zrobić w następujący sposób.

Zresetuj Menedżera zadań z wiersza polecenia

Zamknij Menedżera zadań i otwórz nowy Wiersz polecenia. Teraz wpisz lub skopiuj i wklej następujące polecenie:

reg usuń HKCU\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\TaskManager

Spowoduje to natychmiastowe zresetowanie ustawień aplikacji.

To wszystko na temat dostosowywania Menedżera zadań w systemie Windows 11. Jeśli nadal masz jakieś pytania lub sugestie, nie wahaj się zostawić komentarza.

Jeśli podoba Ci się ten artykuł, udostępnij go za pomocą poniższych przycisków. Nie zajmie Ci to wiele, a nam pomoże się rozwijać. Dziękuję za wsparcie!